عزت اله اصغری زاده - دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.
احمدرضا قاسمی - گروه مدیریت، پردیس فارابی(قم)، دانشگاه تهران.
محمدصادق بهروز - مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.

اندازه گیری و ارزیابی عملکرد از مهم ترین اقدامات برای دستیابی به مدیریت کارا و اثربخش در فرایند ایمنی و همچنین رسیدن به بهبود مداوم تلقی می گردد که نتایج آن شرایط را برای هرگونه اقدام اصلاحی و ارائه ی راهکار های پیشنهادی برای کاهش حوادث فراهم می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین شاخص های مورد نیاز برای پایش عملکرد ایمنی و ارزیابی شاخص ها با توجه به رویدادهای پایه و حوادثی است که در خطوط لوله ی انتقال گاز طبیعی به وقوع می پیوندد. برای این منظور شاخص های کمی و کیفی ارزیابی عملکرد شناسایی و با استفاده از نظر خبرگان وزن دهی شد. در گام بعد رویدادهای پایه و حوادث ناشی از آن با در نظر داشتن مطالعات قبلی استخراج شد و شاخص های کمی و کیفی تعیین شده، با توجه به این حوادث و همزمان با استفاده از ماتریس ارزیابی داده های تلفیقی، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش گویای آن است که حریق با پیشروی سریع بر اثر ترکیدگی، با امتیاز ۱۲۷۹/۰، از پیامدهایی است که دارای بیشترین اهمیت و نشت گاز بر اثر سوراخ شدگی، با امتیاز ۰۷۴۳/۰، دارای کمترین اهمیت است و برای سنجش این پیامدها شاخص شدت  تکرار، با ارزش وزنی ۱۱۳۱/۰، دارای بیشترین اولویت و شاخص مهارت، با ارزش وزنی ۰۲۰۸/۰، دارای کمترین اولویت است. بنابراین نتایج به دست آمده این فرصت را برای مدیران فراهم می کند تا بتوانند با استفاده از ارزیابی عملکرد ایمنی، بر اساس شاخص ها و رویدادها، بهترین تصمیم گیری ها را در ارائه و اجرای راهکارها و اقدامات پیشگیرانه داشته باشند.

ارزیابی عملکرد ایمنی, شاخص های کمی و کیفی, تصمیم گیری, اوامیکس, خطوط لوله ی انتقال گاز