سجاد بشرپور - دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
حیدر نوری - کارشناس ارشد روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
اکبر عطادخت - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی - استاد گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی  یادگیری عاطفی و انگیزش معطوف به خطا در دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری، انجام گرفت. روش این پژوهش، علی- مقایسه­ای بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دوره ابتدایی مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر اردبیل، در سال ۱۳۹۳ تشکیل دادند. تعداد ۳۰ نفر از این جامعه به روش نمونه­گیری تصادفی ساده و  تعداد ۳۰ نفر نیز از بین دانش آموزان عادی به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ایT به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه­های یادگیری عاطفی و انگیزش معطوف به خطا استفاده شد. داده­­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس چند متغیره و t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که تفاوت آماری معنی­داری بین میانگین نمره های دو گروه در  مولفه­های عاطفه نسبت به محتوا، عاطفه نسبت به کلاس­، یادگیری معطوف به خطا، نگرانی معطوف به خطا و مخفی­کردن خطا وجود دارد. نتیجه ی آزمون t نیز نشان داد که دو گروه در یادگیری عاطفی نیز تفاوت معنی­داری با هم دارند (۰۰۱/۰P<). این نتایج مبین وجود نارسایی هایی در یادگیری عاطفی و هم چنین انگیزش برای تصحیح خطاها در کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری است.

یادگیری عاطفی, انگیزش معطوف به خطا, ناتوانی یادگیری