محمد قویدل سیوکی - مدیریت اکتشاف و تولید شرکت ملی نفت ایران
سیدابوالفضل حسینی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد زمین شناسی دانشگاه تهران

در این مقاله ، بیواستراتیگرافی آکریتارش های مربوط به رسوبات اردویسین شمال روستای دهملا واقع در جنوب غرب شاهرود مورد بحث قرار می گیرد. ضخامت رسوبات مورد مطالعه 530 متر می باشد و لیتولوژی آن شامل شیل های تیره همراه با سیلتستون های میکادار و لایه های بین چینه ای ماسه سنگ است که از پایین به طور هم شیب و با دگر شیبی فرسایشی روی سازند میلا و از بالا در زیر سازند خوش ییلاق قرار می گیرد. از این سکانس تعداد 93 نمونه تهیه گردید. رویهمرفته تعداد 72 نمونه از رخساره های رسوبی شیلی در آزمایشگاه پالینولوژی گروه زمین شناسی دانشگاه دانشگاه تهران تجزیه شیمیایی شد. اغلب نمونه ها حاوی آکریتارش فراوان بوده که در حد جنس و گونه شناسایی گردید. رویهمرفته تعداد 70 گونه آکریتارش (35 جنس) شناسایی گردید که انتشار جینه شناسی آنها در شکل پیوست آمده است . بر مبنای انتشار چینه شناسی آکریتارش ها، 9 بیوزون در رسوبات مورد مطالعه مشخص گردید .