مریم نظری - کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی
سعید امیرفخریان - کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران

مفهوم شهر هوشمند بر ساختار، سامانه و هویت آبادی هایی دلالت دارد که فناوری ارتباطات از دور به آنها حیات میبخشد. در این مجتمع های زیستی، بیشتر۵ ارتباطات و فعالیت های متداول حقیقی و واقعی مجازی میشوند؛ در نتیجه فرم ها و فضاها نیز قالب های هندسی، ادراکی و مفهومی جدید پیدا میکنند. برنامه ریزان و طراحان شهری با هوشمندسازی شهرها به دنبال حل مسائل و پدیده های شهری، طراحی محله های هوشمند مسکونی، شبکه راه ها و مکان های همگانی هوشمند هستند. از مهمترین موارد در شهرهای توسعه یافته و هوشمند، رابطه میان هوشمندسازی شهر و چگونگی بهره گیری از سیستم های نوین در این مسیر است تا منجر به کاهش مشکلات حمل ونقل شهری می شود. این پژوهش، سیستم های پیشرفته در سیستم حمل ونقل را مورد واکاوی قرار میدهد و در تلاش است تا پس از بررسی سیستم های حمل ونقل شهری به ارائه راه حل های مناسب بپردازد. شیوه جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، مطالعات اسنادی و کتابخانه ای بوده و با توجه به ماهیت موضوع، با روش تحقیق توصیفی تبیینی مطالب مورد بررسی قرار گرفته اند.

حمل ونقل هوشمند، شهر الکترونیک، شهر هوشمند ITS.