سودابه نیکان - دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی
عادل دریا - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی
فرامرز زاهری - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی
افسانه مرادی گیشانی - دانشجو کارشناسی علوم ورزشی دانشگاه هرمزگان

تربیت دینی فرزندان از جمله دغدغه های اصلی والدین در جوامع اسلامی به شمار میرود. ترویج و تعمیق فرهنگ حیا، عفاف و حجاب متناسب با قابلیتها و ظرفیتهای نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی به عنوان یک راهکار در سند تحول بنیادین ارائه شده است. در این راهکار به بازنگری و بازتولید برنامه ها و محتوای آموزشی و روشهای تربیتی برای درونیسازی و تعمیق و ترویج فرهنگ حیا، عفاف و حجاب، اتخاذ تدابیر مناسب جهت جذب، تربیت و به کارگیری نیروی انسانی شایسته و متعهد و عامل به رعایت حیا، عفاف و پوشش مناسب در تمام مراکز اداری و آموزشی و جلب مشارکت سازنده و اثربخش خانواده ها در حفظ، تعمیق و اشاعه حیا، عفاف و پوشش دانش آموزان اشاره شده است. در شرایط همه گیری بیماری کرونا، آموزش مجازی کاربرد و التزام یافته است. با این حال استفاده از آموزش مجازی برای آموزش عمومی در سطح مدارس کشور با محدودیت ها و آسیبهایی روبرو است که می بایست شناخته شده و مورد بررسی قرار گیرند. در نهایت نتیجه گرفتیم که کسانی که تربیت کودکان و نوجوانان خود را از وظائف خویش به حساب نمیآورند، عواقب این بی توجهی به صورت آسیبهای روحی، روانی و جسمی و جنسی در فرزندان آنها پدیدار میگردد. عمق بخشیدن به آموزه های دینی در کودکان و نوجوانان، آنان را از لطمه ها و آسیبهای اخلاقی و اجتماعی مصون میدارد. تربیت دینی کودکان و نوجوانان از جمله نهادینه نمودن فرضیه حجاب و عفاف بایستی در دوران دبستان و حتی قبل از آن درون خانواده، از طریق ایجاد انس نسبت به مسائل و ارزشهای دینی تحقیق یابد.

دانش آموزان، حجاب و عفاف، آموزش مجازی، آسیب، ابتدایی.