سمیه عبدالمحمدزاده - Department of psychology, Saveh Branch, Islamic Azad University, Saveh, Iran
مژگان آگاه هریس - Payame Noor University, Invited in Islamic Azad University, Saveh Branch, Iran
علیرضا آقایوسفی - Payame Noor University, Department of Psychology, Tehran, Iran
مجتبی ملک - Department of Internal Medicine, School of Medicine, Research Center for Prevention of Cardiovascular Disease, Endocrinology & Metabolism Research Institute, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زمینه و اهداف: بیماران مبتلا به دیابت معمولا از پریشانی روان شناختی (نشانه های افسردگی، استرس و اضطراب) رنج می برند که باعث بدکارکردی و نقص در عملکرد شده و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش نظم دهی عاطفه بر تاب آوری زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با دو گروه مداخله و کنترل است. ۲۷ نفر از زنان مبتلا به دیابت مراجعه کننده به یک آزمایشگاه در تهران بعد از مصاحبه اختصاصی با روانشناس بالینی به صورت در دسترس انتخاب شدند، به طور تصادفی به دو گروه کنترل (۱۳ نفر) و مداخله (۱۴ نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله تحت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش قرار گرفتند. هر دو گروه در سه وهله اندازه گیری (پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری) پرسشنامه تاب آوری کانر-دیویدسون (۲۰۰۳) را پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: : نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان دادند که تفاوت معناداری در کل نمره تاب آوری بین گروه آزمایش و کنترل در سه وهله اندازه گیری مشاهده نشد. در خرده مقیاس تاثیرات معنوی تفاوت معنادار بین دو گروه مشاهده شد (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود از این آموزش فقط در جهت بهبود تاثیرات معنوی تاب آوری در کنار دیگر درمان های شناختی برای بیماران مبتلا به دیابت استفاده شود.  

Diabetes Mellitus, Psychological Resilience, Emotional Regulation, دیابت ملیتوس, تاب آوری, نظم دهی عاطفه