محمد کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور واحد جوانرود، کرمانشاه، ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر دانش هیجانی بر نشاط ذهنی با توجه به نقش میانجی ذهن آگاهی در دانش آموزان می باشد. روش تحقیق توصیفی همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر جوانرود بود ۵۳۲۰ نفر که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۳۵۷ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و به روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس، پرسشنامه بین دانش آموزان توزیع شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی ( FFMQ )، مقیاس نشاط ذهنی حالتی (ریان و فردریک، ۱۹۹۷ ) و پرسشنامه آگاهی هیجانی (ریفی و همکاران، ۲۰۰۷ ) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها به تایید استاد راهنما و جمعی از اساتید روانشناسی دانشگاه پیام نور جوانرود رسید. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضرب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های فوق به ترتیب ۷۷ / ۰ ، ۷۵ / ۰ ، ۷۶ / ۰ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معدلات ساختاری استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که بین دانش هیجانی و نشاط ذهنی دانش آموزان با توجه نقش واسطه ای ذهن آگاهی رابطه وجود دارد

ذهن آگاهی، دانش هیجانی، نشاط ذهنی، دانش آموز