زهرا زندی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، بندرعباس، ایران
زهره محمدعلیپور - دکتری تخصصی رشته مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

با توجه به اهمیت نقش خودکارآمدی و انتظارات پیامد به عنوان متغیرهای شناختی-اجتماعی در ایجاد تفاوت در میان دانشجویان در برخورد با موانع، چالش ها و فشارهای دوران تحصیل، ارائه راهکارهایی برای بهبود این تعیین کننده های فردی-آموزشی در دانشجویان اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا بر خودکارآمدی و انتظارات پیامد دانشجویان بود. تحقیق حاضر مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش متشکل از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. نمونه این مطالعه ۴۰ دانشجو بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (هر گروه ۲۰ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس های خودکارآمدی عمومی Schwarzer & Jerusalem,۱۹۹۵ و انتظارات پیامد دانشجو Landry,۲۰۰۳ بودند. برای گروه آزمایشی، آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا Rashid & Seligman,۲۰۱۴. در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار گردید، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده گردید. آموزش مولفه های روانشناسی مثبتگرا بر افزایش خودکارآمدی و انتظارات پیامد اثربخش بود p<۰/۰۱ بنابراین، نتایج پژوهش اثربخشی کاربست آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا را بر بهبود خودکارآمدی و انتظارات پیامد دانشجویان تائید کرد

خودکارآمدی، انتظارات پیامد، منبع کنترل، آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا، دانشجویان