افسانه تاجیک - دانشجوی دکتری ،گروه مشاوره ، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سید علی حسینی المدنی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
آناهیتا خدابخشی کولایی - دانشیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران

مقدمه: کرونا ویروس ۲۰۱۹ کوید-۱۹ بیشتر از طریق قطرات تنفسی منتقل می­شود. افراد شاغل مستعد ابتلا به این بیماری هستند. پرستاران در بیماری کوید-۱۹ برخط مقدم مراقبت­ های بهداشتی هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی و ذهن ­آگاهی مبتنی بر خودشفقت­ ورزی بر اضطراب پرستاران در کووید -۱۹ بود.روش: نیمه­ آزمایشی با جایگزینی تصادفی از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل غیرمعادل شامل پیگیری سه ­ماهه بود. جامعه آماری کلیه پرستاران بیمارستان تامین اجتماعی شهریار در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. ۶۰ نفر از پرستاران به­ روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و سپس به ­صورت قرعه­ کشی در سه گروه آزمودنی جایگرین شدند. که شامل ۲۰ نفر برای آموزشی مبتنی بر فراشناخت، ۲۰ نفر برای آموزش مبتنی بر ذهن ­آگاهی خودشفقت­ ورزی و ۲۰ نفر برای گروه گواه است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب سلامت (سالکوسکیس و همکاران، ۲۰۰۲) بود. تحلیل داده­ ها بااستفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه ­گیری مکرر آمیخته بود.یافته ­ها: نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی و ذهن آگاهی مبتنی بر خودشفقت­ ورزی بر اضطراب پرستاران در همه­ گیری کووید-۱۹ تاثیر دارد و تاثیر هر دو روش نسبت به مرحله پیش­ آزمون پایدار است. تفاوت معناداری بین دو گروه مداخله در اثربخشی مشاهده نشد.نتیجه­ گیری: یافته­ های این بررسی، پتانسیل درمان فراشناخت و ذهن آگاهی مبتنی بر شفقت را به عنوان ابزاری برای افزایش ذهن ­آگاهی، خودشفقت و کیفیت زندگی متخصصان به تصویر می­کشد.

اضطراب پرستاران, درمان فراشناختی, ذهن اگاهی مبتنی بر خودشفقت-ورزی, کووید-۱۹