فیروزه هاشمی یزدی - استادیار موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان، تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
علی خزایی - کارشناسی ارشد، دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فرشته سجادی - دانشیار دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

برای بازسازی محیط دیرینه بخش فوقانی سازند شمشک در البرز غربی (ژوراسیک میانی) در برش چینه شناسی نمین، شمال شرق اردبیل، از مدل اکوگروههای اسپورومورفی (Sporomorph EcoGroups: SEGs) و جوامع گیاهی مرتبط با آنها و همچنین از عناصر اصلی پالینولوژی و تنوع زیستی سیست داینوفلاژله ها استفاده شد. براساس اطلاعات مربوط به اکوگروههای اسپورومورفی، درصد زیاد جامعه گیاهی Lowland و درصد کم جوامع گیاهی Coastal-Tidall influenced و Upland گویای پایین بودن سطح آب دریا و حاکی از یک محیط دیرینه ساحلی کم عمق یا دلتای تحت تاثیر دریاست. عناصر پالینولوژی نیز یک محیط نسبتا کم عمق، کم اکسیژن و نزدیک به ساحل یا دلتای تحت تاثیر دریا را معرفی می کنند. حضور داینوفلاژله های پروکسیمیت و وجود فرم های شاخص آب های کم عمق ازجمله گونه های Dichadogonyaulax sellwoodii, Ctenidodinium spp., Valensiella ovulum, Pareodinia sp., Nannoceratopsis gracilis حاکی از یک محیط دیرینه کم عمق و نزدیک به ساحل است. نسبت زیاد اسپورومورف های  warmer/coolerو نسبت کم اسپورومورف های drier/wetter و وجود سیست داینوفلاژله های شاخص آب های گرم تا معتدل همانند گونه های Ctenidodinium continuum و Pareodinia ceratophora نشان از آب وهوای گرم و مرطوب در زمان تشکیل رسوبات بخش فوقانی سازند شمشک در برش چینه شناسی نمین دارد.

محیط دیرینه, سازند شمشک, اکوگروههای اسپورومورفی, عناصر پالینولوژی, البرز غربی