منیژه قهرودی تالی - دانشیارژئومرفولوژی، گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه

ایران کشوری کوهستانی و دارای شرایط متنوع اقلیمی می باشد. وجود کمربندهای پرفشار مجاور حاره سبب شده که علیرغم شرایط مناسب دمایی، کشور ما با کمبود بارش و منابع آبهای شیرین مواجه باشد، لذا عدم کفایت منابع آب ازمهمترین معضلات کشاورزی ایران محسوب می شود و ضرورت تعیین نیاز آبی محصولات مختلف کشاورزی با توجه به افزایش جمعیت در ایران غیر قابل اجتناب است. درخت گردو از جمله گیاهانی است که از نظر اقتصادی اهمیت زیادیدارد. ایران با 88888 هکتار زیر کشت پس از چین مقام دوم در جهان را دارا است و از نظر تولید محصول گردو پس از چین و آمریکا مقام سوم را به خود اختصاص داده است. استان تهران 5 درصد گردوی کشور را تولید می کند و مقام ششم را در بین استانهای ایران دارا است. لذا استان تهران به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب شده است. داده هایمورد استفاده در این تحقیق شامل نقشه های توپوگرافی رقومی 1:25000 ، داده های راداری ماهواره Aster ، نقشه های قابلیت اراضی 1:250000 ، نقشه های بافت خاک 1:25000 ، نقشه های کاربری اراضی، داده های اقلیمی ومشاهدات میدانی بوده است. روش تحقیق براساس جدول FAO که برای نعیین مناطق مستعد کشاورزی تدوین گردیده، انجام شده است .پردازش داده ها با استفاده از تکنیک ترکیب وزنی) Weighted Sum Method ( انجام شدهاست. نتایج این تحقیق نشان داد که در سطح استان تهران 9625942 هکتار اراضی مستعد کشت گردو براساسجدول FAO وجود دارد ، این درحالی است که امار سال 1388 وزارت جهد کشاورزی، رقم 332500 هکتار زیر کشت گردو را برای استان تهران اعلام نموده است. نقشه پهنه بندی نیاز آبی ماهانه گردو در استان تهران بیانگر این است کهدر ماه مهر بخشهای شمالی شهرستان دماوند نیازی به آبیاری ندارند و قلمرو عدم نیاز آبی در ماه آبان گسترش می یابد و شهرستان شمیرانات، بخشهای شمالی کرج و ساوجبلاغ را نیز فرا می گیرد. از ماه آذر تا فروردین تنهابخشهای مرکزی و جنوبی شهرستان ورامین نیاز به آبیاری دارند که این نیاز آبی در ماه اردیبهشت و خرداد افزایش می یابد و بیشتر بخشهای مرکزی و جنوبی استان تهران را در بر می گیرد.

نیاز آبی، گردو، استان تهران، AHP-Fuzzy