فرزانه میکائیلی منیع - دانشیار، روان شناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
شلر آب خیز - دانش آموخته کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
بی بی اقدس اصغری - استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد، گناباد، ایران
بهرام عبدالمالکی - دانش آموخته کارشناس ارشد، روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
مرضیه اسماعیلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

زمینه و اهداف: سندرم پاهای بی قرار((RLS یک اختلال حسی حرکتی است که معمولا بوسیله احساس ناراحتی در پاها توصیف می شود و منجر به تمایل برای حرکت میشود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تیپهای شبانه روزی (تیپ صبحی، تیپ میانی و تیپ عصری) و سندرم پاهای بی قرار انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که ۴۰۰ دانشجو در رشته های مختلف تحصیلی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تیپهای شبانه روزی هورن-آستبرگ و پرسشنامه سندرم پاهای بیقرار استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس تک متغیره((ANOVA تحلیل گردید. نتایج: تحلیل داده ها نشان داد که بین تیپهای شبانهروزی در سندرم پاهای بیقرار تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که افراد تیپ عصری درمقایسه با افراد تیپ صبحی و میانی، سطوح بالایی از سندرم پاهای بیقرار را گزارش کردند. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برخی از صفات زیستی شخصیتی مانند تیپهای شبانه روزی ممکن است با سندرم پاهای بیقرار رابطه داشته باشند.

RLS ، تیپهای شبانه روزی، سندرم پاهای بیقرار