سمیه آزادواری - کارشناسی ارشد اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

رشد شتابان شهر و شهرنشینی و گسترش مسائل و مشکلات زندگی شهری، باعث شده است تا نیاز به حضور فعالانه و تاثیرگذار زنان در عرصه های مدیریت شهری، بیش از پیش احساس شود. امروزه، به دلیل توجه ناکافی به نقش مشارکت شهروندان در فرآیند برنامهریزی، مدیریت و تصمیمسازی بسیاری از کلانشهرها به شهروندان چنین تلقین شده است که در امر تاثیرگذاری بر جامعه و سرنوشت آینده شهر، به نوعی ناتوان هستند. از اینرو، باید گفت که در عرصه های مدیریت شهری در حوزههای کلانشهری نقش زنان در پیشبرد فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی، بسیار حساس و حیاتی می باشد. لذا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی جایگاه مشارکت زنان در فرآیندهای مربوط به مدیریت شهری در کلانشهر تهران میباشد. روش تحقیق بکار گرفته شده توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات میدانی و تحلیل های نرم افزاری و پرسشنامه است. متناسب با چنین رویکردی، نمونه آماری این تحقیق تعداد ۳۸۴ نفر از زنان شاغل در حوزه های مختلف مدیریت شهری در کلانشهر تهران با رویکرد کوکران انتخاب شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که حس ناامنی شغلی در ۶۸ % از پاسخگویان از اهمیتی اساسی برخوردار بود. ۵۲ % از زنان پاسخگو، اعتقاد داشتند جایگاهی خاص برای مدیریت زنان در حوزه های مدیریت شهری تهران تعریف نشده است و لازم است در این حوزه راهبردهای مناسب در قالب برنامه ای بلند مدت اتخاذ گردد.

مدیریت شهری، کلانشهر تهران، مشارکت زنان، مدیریت زنان.