پژمان فتح الهی

امروزه تخلیه هوایی مجروحین و مصدومین در زمان بحران ها نظیر جنگ ها و حوادث غیرمترقبه طبیعی به طور گسترده ای توسط ارتش ها و سازمان های امداد و نجات بکار گرفته می شود. در این میان تریاژ صحیح بیماران مهمترین نقش را در کاهش میزان مرگ و میر و عوارض به جای مانده از جراحات ایفا می کند. تاریخچه تخلیه هوایی مصدومین به پیش از جنگ جهانی دوم باز می گردد. در تریاژ، مصدومین به سه رده اورژانسی، فوری، عادی تقسیم بندی می شوند. تشخیص و پیش آگهی مجروح، امکانات درمانی، روش های تخلیه، وسایل پرنده موجود، مسائل قانونی و دیپلماتیک و امنیت مجروحین و خدمه پروازی حین تخلیه هوایی ملاحظات کلی در تصمیم گیری برای تخلیه هوایی را تشکیل می دهد. در حال حاضر برای تخلیه مجروحین از سه نوع برانکارد سخت (Stokes)، نیمه سخت( Neil-Robertson) و برانکارد صحرایی (Pole Litter) استفاده می شود. آماده سازی مجروح پیش از تخلیه هوایی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و میزان مرگ و میر و عوارض بعد از جراحت را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

Triage, Flying transportation, Injured soldiers, تریاژ، تخلیه هوایی، مجروحین