محسن برنجی

درماتیت یک مشکل شایع هم در محل کار و هم در جامعه است. کارکنان خطوط هوایی یک گروه شغلی هستند که در معرض طیف وسیعی از مواد بالقوه محرک و دیگر عوامل تشدیدکننده مانند رطوبت نسبی پایین و آلاینده های هوا می باشند. مواد محرک شایع پوست شامل: مایعات دی الکتریک حاصل از دستگاه های الکترودیسشارژ، مواد Prepreg (یک ماده فیبری که به همراه یک رزین مصنوعی مخصوص برای تقویت پلاستیک به کار می رود)؛ درزگیرهایی که در ساخت هواپیما به کار می روند، کروزن(سوخت هواپیما) و اجزای مختلف سوخت جت می باشد. سوخت جت های تجاری، مخلوط پیچیده ای از مواد آلیفاتیک و آروماتیک می باشد و احتمال تماس پوستی در خدمه ی سوخت گیری و خدمه ی نگهداری وجود دارد. رطوبت نسبی پایین، مخصوصا در پروازهای طولانی مدت باعث تشدید درماتیت در خدمه ی پروازی می شود. همچنین خلبانان ممکن است در خارج از کابین در معرض محرک های پوستی دیگری قرار گیرند مانند اتیلن گلیکول، مایع هیدرولیک، سوخت جت و تمامی آنچه که در طول بازرسی روتین هواپیما قبل و پس از پرواز ممکن است با آن برخورد داشته باشند. تحت این شرایط، اقدامات پیشگیرانه بایستی به دقت پتانسیل تماس با محرک ها و آلرژن هایی که ممکن است منتهی به درماتیت در کارکنان خطوط هوایی شوند را مد نظر قرار دهد.

Aircrew, Allergens, Dermatitis; Irritants, Occupation, Pilots, خدمه ی پروازی، آلرژن ها، درماتیت