پیام رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
الهام فروتن - دانشجوی دکترای آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا
جواد وروانی - استادیار گروه آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
مجید عباسی زاده - مربی گروه آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان

حوزههای آبخیز شهری به دلیل توسعه دارای رفتار هیدرولوژیکی پیچیدهتری نسبت به حوزههای طبیعی میباشند که شناخت پاسخ هیدرولوژیکی آنها به طراحی مناسب تسهیلات کنترل سیلاب کمک خواهد نمود. در این تحقیق ازمدل مدیریت رگبار )بارش( به منظور بررسی تاثیر تغییر کاربری اراضی بر میزان رواناب حوزه آبخیزی که در منطقه 22 شهری تهران واقع میباشد استفاده شده است. مقایسه هیدروگرافهای قبل و بعد از تغییر کاربری اراضی نشان می دهد که افزایش 59/86% سطوح نفوذناپذیر در بعد از توسعه شهری مقدار دبی اوج و میزان حجم رواناب را به ترتیب 43/14% و 27/36% افزایش داده است و منجر به کاهش 33 % در زمان تا اوج هیدروگراف شده است.

حوزه آبخیز شهری، رواناب، مدل مدیریت رگبار )بارش(، کاربری اراضی