مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری، درمان پسخوراند زیستی و درمان ترکیبی آنها بر کیفیت خواب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
عنوان مقاله: مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری، درمان پسخوراند زیستی و درمان ترکیبی آنها بر کیفیت خواب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-9-6_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_IJPN-9-6_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
لیلا نوری - Department of Psychology, Borujerd Branch,Islamic Azad University, Borujerd,Iran
سارا ساعدی - Department of Psychology, Borujerd Branch,Islamic Azad University, Borujerd,Iran
مسعود صادقی - Department of Psychology,Faculty of Literature and Humanities,Lorestan University, Khorramabad,Iran
خلاصه مقاله:
لیلا نوری - Department of Psychology, Borujerd Branch,Islamic Azad University, Borujerd,Iran
سارا ساعدی - Department of Psychology, Borujerd Branch,Islamic Azad University, Borujerd,Iran
مسعود صادقی - Department of Psychology,Faculty of Literature and Humanities,Lorestan University, Khorramabad,Iran
چکیده
مقدمه: اضطراب شایعترین طیف اختلالات روانپزشکی را تشکیل میدهد و یکی از انواع مهم آن، اضطراب فراگیر است. کیفیت خواب احساس روانی است که بر کیفیت زندگی و احساس سلامتی فرد تاثیر می گذارد و منجر به تشدید علایم بیماری های جسمی روانی می گردد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری، درمان پسخوراند زیستی و درمان ترکیبی آنها بر کیفیت خواب زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه با گروه کنترل بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه به مطب روانپزشکی نوین شهر بروجرد در سال ۱۴۰۰ بودند و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۶۰ نفر از آنان انتخاب و در چهار گروه مساوی جایگزین شدند. گروه های آزمایش تحت درمان شناختی- رفتاری(۸ جلسه)،درمان پسخوراند زیستی(۸ جلسه)، درمان ترکیبی(۸ جلسه) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس اختلال اضطراب فراگیر(Spitzer and et al, ۲۰۰۶) و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ(Buysse and et al, ۱۹۸۹) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها با روشهای تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم افزار SPSS-۲۴ انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد هر سه درمان مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کیفیت خواب زنان مبتلا به اضطراب فراگیر داشتند(۰۵/۰>P). همچنین یافتههای پژوهش نشان داد که درمان ترکیبی در بهبود کیفیت خواب موثرتر از درمان شناختی-رفتاری و پسخوراند زیستی بود(۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر و با توجه به اثربخشی بیشتر درمان ترکیبی پیشنهاد میشود از درمان ترکیبی(درمان شناختی رفتاری همراه با پسخوراند زیستی) به عنوان یک شیوه درمانی برای کاهش مشکلات خواب در زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی استفاده شود.
کلمات کلیدی: Cognitive-Behavioral Therapy, Biofeedback Therapy, Integrating Therapy, Sleep Quality, Generalized Anxiety Disorder, درمان شناختی-رفتاری, درمان پسخوراند زیستی, درمان ترکیبی, کیفیت خواب, اضطراب فراگیر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1438887/