بهرام صالح صدق پور - استادیار روانشناسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران
سید نصرت عظیمی - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

این پژوهش باهدف مدل یابی رابطه ساختاری هوش هیجانی با میانجیگری خودتنظیمی، خودکارآمدی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان سال سوم تجربی در سال تحصیلی ۱۳۹۱-۱۳۹۰ ناحیه ۱و ۲شهر اردبیل بوده است. پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. حجم نمونه شامل۴۰۰ نفرکه از این تعداد۲۶۴ نفر دختر و۱۳۶ نفر پسر، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بود از مقیاس ارزیابی هوش هیجانی، مقیاس ارزیابی خودتنظیمی، مقیاس ارزیابی خودکارآمدی و آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی. داد­ه­ها با استفاده از تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد:۱- بین خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان و پیشرفت ریاضی رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. ۲- بین هوش هیجانی دانش آموزان و پیشرفت ریاضی رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. ۳- بین هوش هیجانی و خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. ۴- بین هوش هیجانی و رفتارخودکارآمدی دانش آموزان رابطه به صورت مثبت، مستقیم و غیرمستقیم وجود داشت. در مجموع متغیر مستقل خود تنظیمی۲۷ درصد واریانس متغیر وابسته پیشرفت ریاضی را پیش بینی و تبیین نمود. همچنین متغیر مستقل هوش هیجانی به میزان ۲/۱۸ واریانس متغیر وابسته پیشرفت ریاضی را تبیین و پیش بینی نمود.

هوش هیجانی, خودتنظیمی, خودکارآمدی, پیشرفت تحصیلی ریاضی