نفیسه ملایی - دانشجو دوره دکتری دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدمحمود فاطمی - استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
محمدرضا ابوطالبی - استاد تمام دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدحسین رضوی - دانشیار دانشگاه علم و صنعت ایران

روی و آلیاژهای آن به عنوان مواد زیست تخریب پذیر در سال های اخیر به دلیل زیست سازگاری، نرخ خوردگی کمتر از منیزیم و سهولت تولید، توجه بیشتری را به خود جلب کرده اند. با این حال، خواص مکانیکی نامطلوب یک چالش برای کاربردهای آتی الیاژهای پایه روی است. در این مطالعه، آلیاژ Zn-۰.۲Mg به عنوان یک آلیاژ زیست تخریب پذیر جدید توسعه یافته و مشخصه یابی ریزساختاری و خواص مکانیکی آن مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.فریند اکستروژن گرم به عنوان پروسه ترمومکانیکال در راستای بهبود خواص مکانیکی به کمک اصلاح ریز ساختار انجام شد. ریز ساختار اولیه شامل فاز به هم پیوسته یوتکتیکی Mg۲Zn۱۱ می باشد که در اثر فرایند اکستروژن رسوبات شکسته شده و در راستای اکستروژن توزیع شده اند. بدیهی است اندازه دانه ها به دلیل مکانیزم تبلور مجدد دینامیکی کاهش یافته است نتایج تست کشش نشان داد که استحکام تسلیم YS. استحکام تسلیم نهایی UTS و ازدیاد طول آلیاژ اکسترود شده به ترتیب ۱۸۱/۷۲ MPa، ۱۷/۶۵%,۲۲۵/۳۸MPa است که می تواند کاندید مناسبی برای کاربردهای پزشکی علی الخصوص استنت های زیست تخریب پذیر مورد توجه قرار گیرد.

آلیاژهای زیست تخریب پذیر پایه روی، فرایند ترمومکانیکال، خواص مکانیکی، ریزساختار