محمد بامری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته آموزش و بهسازی منابع انسانی
آزیتا سلاجقه - استادیار گروه برنامه ریزی آموزش از راه دور، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف اساسی از این پژوهش، بررسی و کاوش آسیب های فضای مجازی در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است که در آن آثاری را که این فضا در ارتباطات خانوادگی، آداب و اخلاق فردی دارد؛ مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانه ای و جستجو در پایگاه ها و منابع اطلاعات اینترنتی می باشد. امروزه، عصر رسانه های گروهی و ارتباط جمعی است. عصری که با گسترش وسایل ارتباط جمعی از جمله تلفن همراه و اینترنت می باشد. ننسل کنونی (نوجوانان و جوانان) دیگر با آن محدودیت های گذشته روبه رو نیست. هرلحظه در هر نقطه ای از جهان که باشد می تواند ارتباط خودش را برقرار کند. وارد شدن به دنیای مجازی و اینترنت یا به عبارت بهتر زندگی در این فضای سایبر امری بدیهی به شمار میرود و از شاخص های مهم رسانه های پست مدرن این است که به آسانی در اختیار افراد با فرهنگ ها و سبک های مختلف قرار می گیرد. این امر بر کانون خانواده، مدارس و جهت گیری های آموزشی دارای تاثیر می باشد. علاوه بر این باید گفت که فضای مجازی به مثابه یک تیغ دو لبه است که هم می تواند تاثیر مثبت داشته باشد و هم در ایجاد زمینه های منفی و مخرب؛ بالاخص در سلامت روانی کودکان و نوجوانان نقش موثری داشته باشد. نتایجی که از این پژوهش به دست آمده ننشان دهنده این است که فضای مجازی دارای پیامدهای مثبت و منفی زیادی بوده که درزمینه های آداب و اخلاق زندگی اجتماعی، خانوادگی کاربران این گونهرسانه ها بوده است. از جمله پیامدهای مثبت این فضاها میتوان به آسانسازی ارتباط و تبادل اطلاعات اشاره کرد و از پیامدهای نادرست و منفی فضای مجازی می توان آسیب های روانی، شخصیتی، خانوادگی، اخلاقی و فرهنگی را نام برد

آسیب شناسی، فضای مجازی، تعلیم و تربیت