ساناز لیتکوهی - استادیار گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه پیام نور

یکی از مهمترین بخشهای بحث معماری پایدار کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ساختمانها بر محیط زیست و نیز سلامت انسانها می باشد که عموما بصورت کلیات و راهکارهای نظری مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. با مطالعه و بررسی کارهای انجام شده مشاهده می شود که مطالعه بر روی کاربریهای خاص و ارائه راهکارهای عملی در مورد طراحی پایدار آن، زمینه ایست که کمتر مقاله مدونی در مورد آن نوشته شده است. از میان کاربریهای گوناگون بیمارستانها با حجم زیاد تولید ضایعات و گاز دی اکسید کربن از آلاینده ترین کاربریها به حساب می آیند که در رده بندی کاربریهای گوناگون از لحاظ تولید آلودگی در رده چهارم قرار می گیرند. در این راستا این مقاله در صدد است تا با مطالعه برکاربری بیمارستان به شناخت تاثیرات زیست محیطی این کاربری بر محیط طبیعت پرداخته و راهکارهای عملی در جهت کاهش این تاثیرات مخرب ارائه دهد. از میان سه شاخصه تعیین کننده بیمارستان پایدار شامل کاهش میزان تولید گازهای گلخانه ای خصوصا CO2 به صفر رساندن میزان ضایعات تولیدی بیمارستان و نیز به صفر رساندن آلاینده های سمی شیمیایی، این مقاله تمرکز اصلی خود را بر بررسی میزان تولید ضایعات بیمارستانی و نیز گاز دی اکسید کربن توسط بیمارستانها معطوف داشته که در بخشهای تولید و مصرف انرژی و نیز سایر عملکردهای درمانی تولید می شود. با ارائه آمارهای واقعی از تولید این گاز و سایر ضایعات و آلاینده ها، به ارائه راهکارهایی در خصوص کاهش تولید دی اکسید کربن که اصلی ترین عامل مخرب محیط زیست در بحث پایداری است می پردازد

پایداری در بیمارستان، تولید گاز دی اکسید کربن، انرژی، ضایعات بیمارستانی