سعید شکاریان
علی قنبری و محسن صابرماهانی
and M. Sabermahani

تحلیل پایداری شیبها تقریبا همواره بر اساس روش تعادل حدی صورت می پذیرد و میزان مقاومت برشی توده خاک و نیروی کششی عناصر تسلیح نقش اساسی در پایداری را ایفا می کنند. در روش تعادل حدی معمول کل توده مورد بررسی به تعدادی قطعه قائم تقسیم شده و پایداری هر قطعه مورد ارزیابی واقع می شود. در سالهای اخیر برای ارزیابی پایداری شیبهای خاکی که با المانهای افقی مسلح سازی شده اند روشهای نوینی مبتنی بر قطعات افقی معرفی شده است. در این نوشتار به منظور تعمیم و توسعه روش قطعات افقی به توده های خاکی که با المانهای مایل مسلح شده اند روش قطعات مایل توسط نگارندگان ابداع و معرفی شده است. در روش قطعات مایل ضمن آنکه تعداد مجهولات کاهش یافته و فرمولبندی ساده تری برای تحلیل ارائه می شود، تعادل لنگر و نیروها در همه قطعات مورد توجه واقع شده و همچنین نیروی کششی هر المان مسلح کننده به طور مجزا محاسبه می شود. این در حالی است که در روش قطعات افقی صرفا مجموع کل نیروی مسلح کننده ها براورد می شود. مقایسه نتایج تحلیلی حاصله از روش قطعات مایل با نتایج نرم افزارریسا۱ نشان می دهد که نتایج این تحلیل بین ۵ تا ۱۰ درصد با نتایج نرم افزار مذکور اختلاف دارند.

Limit equilibrium, Reinforced slope, Safety factor, Inclined slices, ReSSA, تعادل حدی، شیبهای خاکی مسلح شده، ضریب اطمینان، قطعات مایل، ریسا