الهام عبداله زاده شرقی - استادیار گروه محیط زیست، پژوهشکده انرژی، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران
مریم یاوری - کارشناس پژوهشی گروه محیط زیست، پژوهشکده انرژی، پژوهشگاه مواد و انرژی، کرج، ایران،

در این تحقیق، فرآیند تصفیه شیمیایی به روش انعقاد و لخته سازی بر روی فاضلاب واقعی یک واحد تولید کننده خمیردندان مورد بررسی قرار گرفت تا بهترین شرایط از لحاظ نوع منعقدساز شناسایی شود. نتایج آزمایشات در دستگاه جارتست نشان داد که در حضور آهک و لخته ساز آنیونی با غلظت ۴۰۰۰ mg/L و ۱۰ mg/L به ترتیب، از بین منعقدسازهای پلی آلومینیوم کلرید (PAC)، سولفات آلومینیوم (Alum)، کلرید آهن (FeCl۳ ) و PSN در غلظت mg/L ۳۰۰۰، منعقدساز FeCl۳ بیشترین راندمان حذف میزان اکسیژن خواهی شیمیایی (%۶۵ ) (COD) را داشت . همچنین استفاده از این منعقدساز منجر به کاهش کدورت فاضلاب تا %۹۹ شد. با به کارگیری فرایند انعقاد و لخته سازی شیمیایی، غلظت کل جامدات محلول (TDS) فاضلاب در تمام آزمایشات تا حدود دو برابر افزایش داشت و pH فاضلاب به حدود خنثی رسید که مناسب برای ورود به مرحله تصفیه بیولوژیکی بود. نتایج این مطالعه نشاندهنده عملکرد مناسب منعقدساز FeCl۳ در تصفیه فاضلاب کارخانه تولید کننده خمیردندان است.

تصفیه شیمیایی، انعقاد و لخته سازی، فاضلاب خمیردندان، منعقدساز