الهام پورمهابادیان - استادیار گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)
حسن احمدی - استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
سید یوسف امیری - استادیار، گروه معماری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

زمینه و هدف: هدف این تحقیق، تحلیل میزان امنیت در پیاده راه ها با رویکرد امنیت زیست محیطی در اقلیم بارشی می باشد که به عنوان نمونه، پیادراه علم الهدی در شهر رشت برگزیده شده است. روش بررسی: روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و جمع آوری داده ها، به روش کتابخانه ای و میدانی با استفاده از پرسشنامه و نظرسنجی از شهروندان انجام شده است. در این پژوهش، برای تحلیل پرسشنامه ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها: پیاده راه ها یکی از اصلی ترین فضاهای شهری در شهرها می باشند و نقش بسیار عمده ای را در امنیت شهری و زیست محیطی افراد و فعالیت های شهری دارند. بنابراین می توان گفت: تامین امنیت انسانی و زیست محیطی این فضاها می تواند کمک شایانی به شهروندان و رشد کیفی شهر داشته باشد. چرا که امنیت زیست محیطی یکی از مولفه های اصلی امنیت انسانی محسوب می گردد و مقوله امنیت نیز در زیرمجموعه های ایجاد پایداری شهرها ذکر شده است؛ به همین دلیل بررسی میزان امنیت در پیاده راه ها و ارائه اصول ارتقا آن می تواند در ایجاد شهر ایمن، زنده، فعال و دارای محیط زیست سالم با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر نقش حیاتی داشته باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بعد از تبدیل خیابان علم الهدی به پیاده راه، از لحاظ کالبدی و مسائل امنیت زیست محیطی، تمهیداتی در نظر گرفته شده که میزان امنیت را در این فضا بالا برده است؛ از جمله این تمهیدات عدم امکان ورود وسایل نقلیه موتوری در این فضاها، کنترل این فضاها توسط پلیس و روشنایی و نورپردازی با استفاده از انرژی های پاک و تجدید پذیر بوده است. علاوه بر این موارد در ارتقا امنیت مولفه های دیگری نیز موثر هستند که در این پژوهش بدانها پرداخته شد.

امنیت, محیط زیست, فضاهای شهری, انرژی های تجدیدپذیر, پیاده راه