محمد شلالوند - کارشناسی ارشد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدحسین آدابی - استاد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
افشین زهدی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

در این مطالعه، سازند تله زنگ به سن پالئوسن پسین در جنوب غرب کرمانشاه ازنظر خصوصیات ژئوشیمی عنصری وفرآیندهای دیاژنزی تاثیرگذار درطی تدفین موردبررسی قرارگرفته است. این سازند درتوالی مطالعه شده ۲۸۲ متر ضخامت دارد که عمدتاازسنگ آهک های دریایی کم عمق به همراه میان لایه های مارن و دولومیت تشکیل شده است. مهمترین فرآیندهای دیاژنزی این سازند میکرایتی شدن، انواع تخلخل ها، سیمانی شدن، دولومیتی شدن و فشردگی می باشد. باتوجه به بافت سنگ وفراوانی ذرات اسکلتی ناپایدار (جلبک سبز و دوکفه ای)، تخلخل و سیمانی شدن بیشترین سهم را در بین فرآیندهای دیاژنزی شناسایی شده دارند. مطالعات میکروسکوپی وژئوشیمیایی نشان می دهد که این فرآیندها درمراحل ائوژنز و مزوژنز ابتدایی و درمحیط های دریایی، متائوریک و تدفینی کم عمق انجام شده اند. شواهد نشان می دهدکه کربنات های سازند تله زنگ تدفین عمیق را بعداز ته نشست درطی دیاژنز تحمل نکرده اند. سیالاتی که درطی تدفین بخش های زیرین این سازندرا تحت تاثیر قرار داده است عمدتا ماهیتی دریایی داشته وبه سمت بالای توالی علاوه بر آب دریا به میزان کمتر سیالات متائوریک نیز در طی دیاژنز، کربنات های دریایی سازند تله زنگ را تحت تاثیر قرارداده است. بالا بودن نسبت استرانسیوم به منگنز (میانگین۵/۲۷) و نسبت استرانسیوم به کلسیم (میانگین۶۱/۱) و همچنین مقادیر پایین آهن (میانگین ۷۸ پی پی ام) ومنگنز (میانگین ۲۷ پی پی ام) بیانگر سیستم دیاژنتیکی بسته با تبادل آب به سنگ پایین برای کربنات های سازند تله زنگ است که این مقدار دربخش های بالایی توالی به طور نسبی افزایش می یابد. دلیل این افزایش می تواندبه تاثیرسیالات متائوریک باتوجه به حضورناپیوستگی فرسایشی بزرگ مقیاسی باشد که در راس سازند تله زنگ و درزیر ماسه سنگ ها و کنگلومراهای قرمزرنگ سازندکشکان قرارگرفته است.

ژئوشیمی, دیاژنز, سازند تله زنگ, تدفین کم عمق, کرمانشاه