مهدی نقوی - دانشجوی دکتری مهندسی کامپیوتر،گرایش معماری کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
اصغر درویشی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه کامپیوتر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

زمان بندی یا تخصیص درخواست های کاربر (وظایف) در محیط ابری یک مشکل بهینه سازی NP-hard است. با توجه به زیرساخت ابر و درخواست کاربر، سیستم ابری با مقداری بار تخصیص داده می شود (که ممکن است کم بار یا بارگذاری شده باشد یا بار متعادل باشد). شرایطی همانند کم باری یا اضافه بار سبب خرابی سیستم مرتبط با مصرف توان، زمان اجرا، خرابی ماشین و غیره شود. بنابراین، توازن بار برای غلبه بر تمامی مشکلات اشاره شده فوق مورد نیاز است. این توازن بار کارها (آن ها ممکن است وابسته یا مستقل باشند) بر ماشین های مجازی (VM)جنبه مهمی از زمان بندی کارها در ابرها است. انواع مختلف بارها در شبکه ابری همانند بار حافظه، بار محاسباتی (CPU)، بار شبکه و غیره وجود دارد. توازن بار مکانیزم شناسایی نودهای اضافه بار و کم بار و سپس توزان بار در بین آن ها است. محققان روش های مختلف توازن بار را در رایانش ابری برای بهینه سازی پارمترهای مختلف عملکرد پیشنهاد داده اند. ما یک طبقه بندی را برای الگوریتم های توزان بار در ابر ارائه کرده ایم. توضیح کوتاهی از پارامترهای عملکرد در ادبیات و اثرات آن ها در این مقاله ارائه شده است. به منظور تحلیل عملکرد الگوریتم های مبتنی بر اکتشاف، شبیه سازی ها در شبیه ساز CloudSim انجام شده است و نتایج به طور کامل ارائه شده است.

رایانش ابری، مصرف انرژی، توازن بار، مجازی سازی، ماشین مجازی، تخصیص وظیفه