مهلا نجاریان طوسی - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه مازندران

در دوره نادرشاه افشار استراتژی حکومت بر پایه شیوه نظامی گری بود و جنگ های زیادی رخ داد، برای پیروزی در جنگ ها علاوه بر برنامه ریزی های نظامی نیاز به سلاح و ادوات جنگی است. سازمان قشون ایران در دوره افشاریه به لحاظ ساختاری تفاوت چندانی با عصر صفویه نداشت و شیوه های به کار گرفته شده برداشتی از دوره های پیشین بود. روش های جنگی، قدیمی و مبتنی بر برتری نیروی انسانی بود، و استفاده از شیوه های نبرد و ادوات جنگی مناسب، در پیروزی یا شکست سپاهیان نقش زیادی داشت؛ و نیز در این دوره به علت جنگ های پی در پی نیاز به یک سیاست نظامی یکپارچه است؛ نادر شاه در نقاط مختلف ایران از جمله بندر عباس، بوشهر، مازندران و... کارگاه هایی برای ساختن توپ، باروت و گلوله دایر کرده بود.در پژوهش حاضر تلاش خواهد شد تا با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی بر پایه مطالعات میدانی (موزه ای) و کتابخانه ای و با استناد به منابع دست اول به این پرسش پاسخ داده شود که سلاح های گرم و به طور کلی سیاست های نظامی در دوره نادرشاه افشار چه بوده است؟ و حکومت افشاریه در زمینه ساخت و کاربرد سلاح های گرم به چه پیشرفتی رسیده است؟ با توجه به مطالعات انجام شده، نادرشاه دارای یک اردوگاه نظامی یکپارچه با سربازهای مختلف است که به صورت تخصصی جنگاوری را آموخته اند و همچنین از سلاح های گرم متنوعی در جنگ ها استفاده می کردند که یکی از عوامل مهم در پیروزی جنگ ها است، در این دوره برای اولین بار سلاح باروتی مورد استفاده قرار گرفت و تمامی افراد اعم از سواره نظام ها و پیاده نظام ها مسلح شدند. از سلاح های دوره پیشین یعنی صفویه نیز استفاده می کردند و مراکزی به عنوان قوزخانه برای تعمیرات سلاح ها در نظر گرفته بودند

نادرشاه، اسلحه، ادوات جنگی، افشاریه، سیاست های نظامی