اشرف میرحیدری - استادیار، گروه علوم تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان اصفهان

هدف مقاله حاضر بررسی چالشهای تدریس در دوران کرونا در دانشگاه فرهنگیان بوده است. روش مطالعه مروری از نوع توصیفی- تحلیلی با بررسی اسناد و مدارک موجود در این زمینه بوده است. یافته های مطالعه حاکی از آن است که گسترش ویروس کووید۱۹ در سطح نظام آموزشی دانشگاه ها فرصت ها، تهدیدات و آثار مثبت و منفی زیادی به همراه داشته است. دوری از کلاسهای درس حضوری، کم شدن تعاملات و ارتباطات عاطفی بین معلم و فراگیران و افزایش ساعات حضور در فضای مجازی از جمله تهدیدات و آثار منفی و استفاده از فضایی مکمل جهت آموزش و بهره گیری از روشهای آموزشی ترکیبی روز جزء نقاط قوت بوجود آمده بوده است. تدریس آنلاین مستلزم این است که معلم راهبردهای خود به آموزش را بازنگری کند و تدابیری را به کار گیرد تا خواسته های اینترنتی را تحقق بخشد. روش آموزش رو در رو و کلاس سنتی کاملا متفاوت از ابزاری است که در آموزش آنلاین برای مشارکت افراد در آموزش استفاده می شود. معلم باید با این تغییرات سازگار شود. اساتید دانشگاه فرهنگیان بایستی بدانند که مسئله اصلی در آموزش امروز دسترسی به اطلاعات بیشتر نیست در حقیقت یکی از چالش های تدریس و آموزش کنونی، معنی بخشیدن به حجم محتوایی است که با آن روبه رو می شویم و جذب هدفمند تمام اطلاعات است. به دلیل انفجار اطلاعات و پیشرفت های همراه با آن در ارتباطات به رویکردهای جدید نیاز داریم.

تدریس،دانشگاه فرهنگیان،پساکرونا