فهیمه تیموری - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
مهناز نیک آیین - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
محمد مهدی امین - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
رضا مولایی - شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان

این PCBsیکی از ترکیبات زنوبیوتیک هستند که به دلیل دارا بودن پایداری حرارتی بالا و هدایت الکتریکی بسیار پایین، از سال 1928-1978 طور وسیع در صنایع استفاده شده اند. پس از اینکه اثرات بهداشتی حاصل از ورود این ترکیبات در محیط بررسی و شناسایی شد، تولید این ترکیبات از سال 1978 در آمریکا ممنوع گردید. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بازدارندگی غلظت های مختلف روغن حاوی PCBs (آروکلور های 1242 و 1254 ) بر روی بیومس هوازی می باشد. در این مطالعه از 6 ارلن مایر با حجم 250 میلی لیتر استفاده شد که حجم مایع در هر یک 150 میلی لیتر بوده است. ارلن مایر های فوق به ترتیب حاوی خاک آلوده به PCBs ( به عنوان Seed برای باکتری ها)،مخلوط خاک و بیومس هوازی، بیومس هوازی بوده است. به سه ارلن مایر روغن حاوی PCBs محلول در اسید استیک و سه ارلن مایر دیگر نیز روغن محلول در استن اضافه شد. پس از آماده سازی، نمونه ها داخل دستگاه شیکر - انکوباتور قرار گرفته و عمل اختلاط، یکنواخت سازی و تنظیم دما توسط دستگاه صورت پذیرفت. غلظت های مورد بررسی از مقادیر 0/01 میلی لیتر روغن ( PCBs به غلظت ppb 2 ) شروع شده و تا مقدار 0/5 میلی لیتر روغن (PCBs به غلظت ppm 0/1 ) ادامه یافت. مراحل انتقال نمونه ها و افزایش حجم روغن وابسته به راندمان حذف COD صورت پذیرفت. یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهد راندمان حذف COD در نمونه های انتقال یافته محتوی خاک و لجن که در آنها از استن به عنوان حلال استفاده شده، نسبت به سایرین بیشترو برابر با 98% بوده است. در نمونه های انتقال یافته محتوی خاک و لجن که در آنها از اسید استیک به عنوان حلال استفاده شده، حذف COD نسبت به سایرین بیشتر و برابر با 79% بوده است. آنالیز حاصل از پایش رشد باکتری ها نشان داده که در نمونه های محتوی خاک، میزان رشد باکتری ها 75% بیشتر از سایرین بوده است. ظهور رنگ زرد در نمونه های محتوی خاک مبنی بر متابولیسم بی فنیل در محیط توسط باکتری ها می باشد. همچنین حجم بهینه روغن که باکتری ها در شرایط هوازی قادر به تجزیه می باشند، 0/5 میلی لیتر ( PCBs به غلظت ppm 0/1) بوده است و پس از آن با افزایش یافتن حجم روغن درصد حذف COD و همچنین میزان رشد باکتری ها (OD) کاهش یافته و حاکی از این است که باکتری های تجزیه کننده هوازی در حجم های بالاتر از ml 0/5 روغن قادر به تجزیه آن نمی باشند.

تجزیه بیولوژیکی، بیومس هوازی ، PCBs