عباس بناری - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
محسن موسوی نیک - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
محمد علی بهدانی - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
حسین بشارتی - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات خاک و آب ایران

به منظور ارزیابی تاثیر مقادیر کود گوگرد و نحوه تقسیط نیتروژن بر عملکرد و اجزاء آن درآفتابگردان،آزمایشی در سال ۱۳۸۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل گوگرد آلی گرانوله در چهار سطح ۰ ، ۲۰۰ ، ۴۰۰ و ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار و زمان کاربرد کود نیتروژن در سه سطح شامل( T۱ = ۴۰ % کود در زمان کاشت و ۶۰ % در زمان ۸-۶ برگی ،T۲ = ۳۰ % در موقع کاشت ،۴۰ % در زمان ۸-۶ برگی و ۳۰ % در زمان ظهور غنچه ، T۳ = ۳۰ % در زمان کاشت ، ۳۰ % در زمان ۸-۶ برگی ، ۲۰ % در زمان ظهور غنچه و۲۰ % در زمان گلدهی) بودند . تجزیه واریانس داده ها نشان داد که گوگرد به جز برشاخص برداشت، بر سایر صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی دار داشت.افزایش گوگرد آلی تا ۴۰۰ کیلوگرم در هکتار، باعث افزایش قطر طبق،وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و درصد روغن گردید. درصد پوکی دانه نیز با تیمار ۴۰۰ کیلوگرم به شدت کاهش یافت.تقسیط نیتروژن نیز به جز بردرصد روغن برسایر صفات تاثیر معنی دار داشت. بالاترین قطر طبق، تعداد دانه درطبق،وزن هزار دانه،شاخص برداشت و عملکرد دانه از سطح سوم تقسیط نیتروژن و بالاترین عملکرد بیولوژیکی از سطح دوم آن بدست آمد،اما در تمام صفات تفاوت معنی داری بین سطح دوم و سوم تقسیط نیتروژن وجود نداشت.

آفتابگردان, تقسیط نیتروژن, عملکرد دانه, گوگرد