منیره اسماعیل بیگی - دانشگاه اردکان
یاسر رضاپور میرصالح - دانشگاه اردکان
فاطمه بهجتی اردکانی - دانشگاه اردکان
شهریار نیازی - دانشگاه تهران

پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصه گویی بر اساس قصه های دینی و قرآنی بر هوش اخلاقی و هوش هیجانی دختران نوجوان انجام شد. این پژوهش مطالعه ای نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن را تمام دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه استان کرمان در سال تحصیلی ۹۵ ۱۳۹۴ تشکیل می دادند. ۴۲ نفر از این دانش آموزان با روش نمونه‎گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه‎ آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه ۲۱ نفر). ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل و پرسشنامه هوش هیجانی شات و همکاران بود. برنامه مداخله ای شامل نه جلسه آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصه گویی بود که به شرکت کنندگان گروه آزمایش ارائه شد و شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه شرکت کنندگان یک بار قبل و یک بار بعد از اجرای برنامه مداخله ای به پرسشنامه ها پاسخ دادند. در نهایت، داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین نمره های پس آزمون شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در هوش اخلاقی و هوش هیجانی به طور معنی داری بیشتر شده است؛ به عبارت دیگر، آموزش مفاهیم اخلاق در خانواده به شیوه قصه گویی بر اساس قصه های دینی و قرآنی در گروه آزمایش به افزایش هوش اخلاقی و هوش هیجانی منجر شده است.

اخلاق و آموزش, قصه های قرآنی و تربیت, هوش اخلاقی و قصه, هوش هیجانی و قصه, تربیت نوجوانان و قصه گویی