حمید حسن پور - دانشگاه ارومیه
پریسا صادقی - دانشگاه ارومیه

به منظور بررسی اثر نانوذره های تیتانیوم دی اکسید بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی گیاه توت فرنگی رقم سابرینا، آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. بوته های توت فرنگی با نانوذره ها تیتانیوم دی اکسید (صفر، ۶ و ۱۲ میلی گرم در لیتر) در شرایط مقادیر متفاوت محلول غذایی (۹۰، ۱۱۰ و ۱۳۰میلی لیتر) محلول پاشی گردیدند. در پایان دوره آزمایش، کلروفیل a وb  برگ، پی­اچ آب میوه، اسیدیته کل، مواد جامد محلول، کاروتنوئید، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، وزن، طول و عرض میوه و عملکرد بوته مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که برهمکنش تیمار کم محلول دهی و تیمار استفاده از نانو ذره ها تیتانیوم دی اکسید بر وزن میوه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و کلروفیل a و عملکرد معنی دار بود، به طوری که بیشترین میزان عملکرد، وزن میوه و وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی در تیمار ۱۳۰ میلی لیتر محلول غذایی و غلظت ۱۲ میلی گرم در لیتر نانو ذره ها تیتانیوم دی اکسید مشاهده گردید. همچنین، در ویژگی های طول و عرض میوه، پی­اچ آب میوه، اسیدیته کل، مواد جامد محلول، کلروفیل b و کاروتنوئید اثرهای اصلی تیمار کم محلول دهی و تیمار نانو ذره ها تیتانیوم دی اکسید معنی دار بود؛ به طوری که بیشترین میزان طول و عرض میوه، پی­اچ، مواد جامد محلول و کاروتنوئید در غلظت ۱۲ میلی گرم در لیتر نانو ذره ها تیتانیوم دی اکسید مشاهده گردید و در فاکتور کم محلول دهی نیز بیشترین میزان این صفت ها در تیمار شاهد (محلول دهی کامل) مشاهده شد. به طور کلی نتیجه های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که غلظت ۱۲ میلی گرم در لیتر نانو ذره ها تیتانیوم دی اکسید بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد توت فرنگی رقم سابرینا در شرایط کم محلول دهی داشت.

Titanium, Strawberry Fruit, Nanoparticles, Yield, Hydroponics, تیتانیوم, میوه توتفرنگی, نانو ذره ها, عملکرد, هیدروپونیک