رضا جافری - دانش آموخته کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی، گروه گیاه پزشکی دانشگاه شاهد

تنش خشکی یکی از مهم ترین و رایج ترین تنش های محیطی است که گیاهان را با محدودیت رشد روبرو می سازد. در این مسیر فتوسنتز تعیین کننده اصلی رشد گیاهان است و توانایی حفظ آن در شرایط تنش های محیطی برای حفظ ثبات رشد مهم می باشد. به منظور ارزیابی اثر فواصل آبیاری و ترکیبات ضد تعرق بر عملکرد برگ درختان چنار( Platanu orientalis L ) از تیره Platanaceae و نقش عوامل روزنه ای و غیر روزنه ای آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط تنش خشکی اجرا شد، که مواد رتانین و ایستا ( ایرانی و هندی) به عنوان ماده ضد تعرق در ۴ تیمار و سه تکرار با دزهای ۲ و ۳ و ۴ و ۵ در هزار مورد آزمایش قرار گرفت. این آزمایش در شهرداری منطقه ۲۲ در سه ایستگاه بوستان جوانمردان، خیابان جدی اردبیلی و بلوار شرق انجام شد. نتایج حاصل از آزمایش، میزان تاثیر محلولپاشی با مواد ضد تعریق رتانین و ایستا رابر روزنه ها، سطح برگ، کلروفیل و پرولین نشان داد. صفات مورد مطالعه، کلروفیل a، کلروفیل b، سطح برگ و روزنه ها بودند. نتایج حاصله نشان داد که تیمارهای مختلف آبیاری و مواد ضد تعریق و ضد تعرق، تاثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشتند.در هر ایستگاه ۱۰ اصله درخت در نظر گرفته شد و درختان شاهد با آب مقطر محلول پاشی شدند. تاثیر تنش خشکی بر کلروفیل، پرولین، در سطح یک درصد معنی دار بود. تاثیر تنش خشکی بر کلروفیل کل، در سطح پنج درصد معنیدار بود. تیمار با دز ۲ در هزار ماده ضد تعریق ایستا و بیشترین تجمع پرولین با میانگین ۲،۲۱۲ میلی گرم در لیترمربوط به تیمار با ماده ضد تعریق ایستا با دز ۲ در هزار بود. بررسی نتایج نشان داد بیشترین تحمل تنش خشکی با تیمار ایستا برای درخت چنار در دمای ۴۳ درجه سانتیگراد۷ روز بود. در بین تیمارهای مورد مطالعه بیشترین عملکرد مربوط به ماده ضد تعریق ایستا از شرکت ایرانی نسبت به ماده ضد تعریق رتانین از شرکت هندی بود

ضدتعریق، رتانین، ایستا، شهرداری منطقه ۲۲، پرولین