زهرا زهتابی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی گرایش روانشناسی شناختی، گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، ایران
سمانه ولیزده فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی گرایش روانشناسی شناختی، گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، ایران
الهام بخشی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی گرایش روانشناسی شناختی، گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه تبریز، ایران
بهزاد نیکزاد - استادیار گروه علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

یکی از شایع ترین اختلالات دوران کودکی که توجه روانشناسان و روان پزشکان را به خود جلب کرده اختلال کمبود توجه / بیش فعالی است که یک اختلال رفتاری رشدی است. اختلال کمبود توجه / بیش فعالی شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ است و حدود ۳٪ تا ۵٪ کودکان قبل از هفت سالگی به آن مبتلا می شوند که در پسران شایع تر از دختران است. علت یا علل مشخصی را نمی توان برای این اختلال بیان کرد. این اختلال با فقدان توجه، فعالیت بیش ازحد، رفتار های تکانشی یا ترکیبی از این موارد همراه است که در افراد مبتلا مشکلات بسیار جدی ایجاد می کند. ویژگی های رفتاری کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی از قبیل ناتوانی در مهار رفتار حرکتی، نارسایی توجه، ناتوانی یادگیری، پرخاشگری، مشکلات تحصیلی، برانگیختگی و بیقراری حرکتی، معضل اساسی برای والدین و همسالان به شمار می آید و به فرایند تحول استعداد های ذهنی و مهارت های اجتماعی-عاطفی خود کودک نیز آسیب جدی وارد می کند.

کمبود توجه، بیش فعالی، رشدی، رفتار تکانشی، مهارت اجتماعی و عاطفی