محسن اسدیان - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مسعود سبزی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
جواد محرابی - گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
منصور صادقی نسب - گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد شهرمجلسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

در این مقاله، مروری بر پوشش های نانوکامپوزیتی تولید شده توسط فرایند آبکاری الکتریکی برای کاربرد در فرآیندهای پتروپالایشگاهی انجام شد. روش رسوب دهی الکتریکی یا آبکاری الکتریکی به علت سادگی و ارزانی، دمای پایین فرایند، سادگی دستیابی به ساختار نانو و همچنین تولید پوشش های با دانسیته بالا و عاری از تخلخل یکی از روش های مناسب بوده که در دهه گذشته مورد توجه محققین قرار گرفته است. پوشش دهی الکترولیتی یک فرایند دما پایین می باشد که به منظور ایجاد پوشش های نانوکامپوزیتی در یک مرحله بدون عملیات ثانویه به عنوان یک روش مقرون به صرفه مورد استفاده قرار می گیرد. در فرایند آبکاری الکتریکی عوامل مختلفی از جمله پارامترهای مربوط به حمام از قبیل pH، غلظت افزودنی های مختلف، غلظت نانوذرات، غلظت روانکارهای مختلف، دما و همچنین پارامترهای اعمال فرآیند از قبیل دانسیته جریان، فرکانس اعمال جریان و سرعت همزدن حمام برروی مورفولوژی، زبری، مقدار همرسوبی نانوذرات و میکروسختی پوشش ها و همچنین رفتار سایشی و خوردگی پوشش های نانوکامپوزیتی در حالت های جریان مستقیم و پالسی دارای اهمیت بالایی است.

فرآیندهای پتروپالایشگاهی، فرآیند آبکاری الکتریکی، لایه نشانی، پارامترهای موثر بر هم رسوبی، پوشش های نانوکامپوزیتی.