زهرا صفری اقدم - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

یکی از معضلاتی که همراه با رشد سریع جمعیت و توسعه روستاها در کشورهای جهان سوم و بخصوص ایران شکل گرفته است، گسترش پسماندهای تولیدی در بخش های خانگی، کشاورزی، دامداری و مراکز آموزشی، بهداشتی و درمانی است. واگذاری مدیریت روستاها به دهیاران و به نوعی خود مردم، چالش ها و فرصت هایی را ایجاد کرده است. مدیریت پسماندها بخصوص پسماندهای روستایی یکی از نگرانی های عمده ی زیست محیطی و بهداشتی و مولفه مهم در حفظ سلامت است. مدیریت پسماندهای روستایی در سطح یک استان، به دلیل پراکندگی مراکز تولید پسماند و همچنین تنوع ترکیب پسماند تولیدی از اهمیت و پیچیدگی زیادی برخوردار است. هدف از این تحقیق، بررسی مدیریت پسماند جامد در روستاهای استان هرمزگان و ارائه راهکارهای مدیریتی می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر پیشنهادات راهکاری برای موفقیت در ساماندهی پسماند شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد آگاهی جامعه در مورد آلودگی ناشی از پسماندها از طریق رسانه های جمعی و اجرای برنامه تفکیک از مبدا تولید راهکار مناسبی جهت مدیریت پسماند می باشد و مدیریت پسماندهای شهری به عواملی همچون تولید زواید، جمع آوری، حمل و نقل، دفن زباله و بازیافت آن بستگی دارد، بنابراین محدوده مدیریت این مقوله بسیار وسیع و متغیر است و عملیات رنگ آمیزی، رفع عیوب باکس های پسماند شهری و مکان یابی صحیح این باکس ها به منظور تامین بهداشت محیط شهری و رفاه شهروندان می تواند مفید باشد. توانمندسازی مردم از طریق آگاهی سازی و اطلاع رسانی، آموزش با استفاده از ابزار مناسب و متناسب با شرایط ویژه ی فرهنگی و اجتماعی در زمینه مدیریت پسماند می تواند راهگشا و کاربردی و عملیاتی باشد. برای مدیریت منسجم و هدفمند جهت مدیریت پسماند و موفقیت در بهبود مسائل زیست محیطی ضرورت دارد.

برنامه ریزی، مدیریت پسماند، ساماندهی