سید امیر حسین اعتصامی - نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری مدیریت قراردادهای بین الملل نفت و گاز، دانشکده اقتصاد، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
مهدی صادقی شاهدانی - استاد، گروه انرژی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران
مقصود ایمانی - استادیار، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران

در اجرای پروژه­های بالادستی نفت و گاز، عواید حاصل از قراردادهای نفتی مهم ترین دارایی­ یک شرکت­ اکتشاف و تولید است. به واسطه یک قرارداد نفتی، عموما شرکت اکتشاف و تولید مستحق دریافت نفت و یا گاز طبیعی خواهد شد. یکی از راهکارهای تامین مالی مطلوب و متناسب با شرایط پروژه­های بالادستی نفت و گاز، استفاده از قراردادهای پیش فروش نفت و گاز و یا انتشار اوراق سلف نفتی است. یکی از قراردادهای مرسوم در دنیا پرداخت بر مبنای تولید حجمی (VPP) است. در این تحقیق با روشی توصیفی تحلیلی مشخص گردید که از دیدگاه فقهی و حقوقی قابلیت استفاده از روش VPP وجود ندارد، لیکن شرکت­های پیمانکار و یا شرکت پروژه به عنوان طرف دوم قرارداد و بر مبنای قراردادهای بلندمدت فروش نفت که ملحق به قرارداد IPC است می­توانند نفت و یا گاز طبیعی را جهت تامین مالی خود پیش فروش کنند. پیش فروش نفت و گاز در مرحله اکتشافی و عدم قطعیت تجاری بودن میدان با محدودیت مواجه است.

پیش فروش نفت و گاز, شرکت های اکتشاف و تولید, انفال, IPC, VPP