ابوالفضل مشکینی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس
موسی پهلوان درینی - دانش آموخته ی مقطع کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس

از نخستین مراحل زندگی بشر تا به امروز، مسکن همواره یکی از نیازهای اساسی انسان بوده است. تامین مسکن مطلوب نیازمند اتخاذ سیاستهای مناسب بوده که در ایران سیاستهای کلی نظام در بخش مسکن چشم انداز توسعه بخش مسکن محسوب می شود. سیاست رعایت ارزشهای فرهنگی و حفظ حرمت خانواده در ساخت مسکن به عنوان راهنمای دستگاه های اجرایی، تقنینی، و نظارتی یکی از سیاستهای کلی نظام در بخش مسکن محسوب می شود. هدف از این پژوهش ارزیابی میزان تحقق سیاست کلی نظام در زمینه ارزش های فرهنگی مسکن در ابعاد تدوین قوانین و مقررات، اجرای قوانین، و نظارت بر اجرای قوانین و مقررات است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات موردنیاز به صورت اسنادی و از طریق اطلاعات کتابخانه ای (کتب، پایاننامه، و مقالات) و همچنین اطلاعات و آمارهای رسمی شهرداری، وزارت راه و شهرسازی، و شورای عالی شهرسازی و معماری جمع آوری شده است. در بخش دوم، برای پشتیبانی از تحلیل اسنادی، آرای سی نفر از متخصصان امر به کمک ابزار پرسشنامه اخذ شد. برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی شاخص ارزشهای فرهنگی مسکن شهری از آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنوف و آزمون t تکنمونهای (one sample T test) استفاده شد.نتایج آزمون حاکی از آن است که بعد تدوین قوانین سیاست ارزشهای فرهنگی مسکن شهری از وضعیت مطلوبی برخوردار است؛ اما وضعیت بعد اجرایی سیاست کلی ارزشهای فرهنگی مسکن نامطلوب ارزیابی شد. در زمینه بعد نظارت بر اجرای قوانین سیاست ارزشهای فرهنگی، نتایج تحقیق حاکی از آن است که این بعد نیز وضعیت مطلوبی ندارد و به صورت جدی موردتوجه دستگاه های ناظر قرار نگرفته است.

ارزشهای فرهنگی, تحقق پذیری, مسکن شهری