بررسی تاثیر افزایش محتوی ژنومیک DNA بر بیان ژن کاتالاز و میزان مقاومت به شوری در دو رقم نیشکر
عنوان مقاله: بررسی تاثیر افزایش محتوی ژنومیک DNA بر بیان ژن کاتالاز و میزان مقاومت به شوری در دو رقم نیشکر
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-14-2_006
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JOAGK-14-2_006
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم قائدی - ملاثانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
پیام پورمحمدی - نویسنده مسئول: استادیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، خوزستان، ایران
علی رضا شافعی نیا - نویسنده مسئول: استادیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، خوزستان، ایران
محمد رضا صالحی سلمی - گروه علوم باغبانی. دانشکده کشاورزی. دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
خلاصه مقاله:
مریم قائدی - ملاثانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
پیام پورمحمدی - نویسنده مسئول: استادیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، خوزستان، ایران
علی رضا شافعی نیا - نویسنده مسئول: استادیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، خوزستان، ایران
محمد رضا صالحی سلمی - گروه علوم باغبانی. دانشکده کشاورزی. دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
هدف: نیشکر (Saccharum officinarum L.) یک گیاه صنعتی است که بیش از ۷۰ درصد شکر تولید شده در سراسر جهان از آن استخراج میشود. شوری در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک جهان به عنوان یک مشکل اساسی و عامل محدود کننده رشد، کیفیت و عملکرد محصولات زراعی از جمله نیشکر محسوب میشود. دستورزی در محتوای کروموزوم گونههای گیاهی به علت تاثیر آن در برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و ایجاد تنوع ژنتیکی، یکی از روشهای توانمند اصلاح نباتات محسوب میشود. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر سطوح مختلف موتاژن کلشیسین بر تغییر در محتوای DNA و بررسی تاثیر افزایش محتوای DNA بر میزان رونویسی از ژن کاتالاز میباشد. مواد و روش ها: در این آزمایش ریشه گیاهچههای نیشکر در دو رقم ۴۸CP و ۶۹CP با ماده کلشیسین (غلظتهای صفر، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر لیتر) در مدت زمانهای ۸، ۲۴ و ۴۸ ساعت تیمار شدند. سپس گیاهان از نظر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از یک ماه از تیمار گیاهان با کلشیسین، گیاهان رشد کرده از پنجهزنی، در دو شرایط تنش شوری (۲۰۰میلیمولار نمک) و نرمال قرار گرفتند. پس از اعمال تنش، در گیاهانی که بر اساس تعداد و اندازه روزنه احتمال تغییر در محتوی ژنتیکی میرفت با استفاده از دستگاه فلوسایتومتری محتوی ژنتیکی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی الگوی بیان ژن کاتالاز (CAT۲)، نمونهبرداری برگ در فاصله ۲۴ ساعت پس از اعمال تنش شوری، از گیاهان شاهد و تحت تنش انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان زندهمانی، ارتفاع و تراکم روزنهها با افزایش غلظت کلشیسین و مدت زمان اعمال تیمار، کاهش مییابد. درحالی که اندازه روزنهها با افزایش غلظت کلشیسین و مدت زمان اعمال تیمار افزایش پیدا میکند. بیان ژن کاتالاز در گیاهان تحت تنش شوری در هر دو رقم ۴۸CP و ۶۹CP افزایش معنیداری پیدا کرد. بیان این ژن درگیاهان رقم ۶۹CP تحت تیمار کلشیسین نیز افزایش پیدا کرد و در غلظت ۲۰۰ میلیگرم بر لیتر کلشیسین این افزایش بیان معنیدار بود. در حالی که در رقم ۴۸CP تاثیر تیمار کلشیسین غیرمعنیدار بود. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، احتمالا افزایش محتوی ژنتیکی در نیشکر میتواند مقاومت به شوری را بهبود دهد.
کلمات کلیدی: پلی پلوئیدی, ژن کاتالاز, کلشی سین, نیشکر, مقاومت به شوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1452115/