امین جلالیان - دکترای مهندسی مکانیک، مرکز علم و فناوری پیشرانش نهاب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران تهران، صندوق پستی ۱۶۹۸۷۱۵۴۶۱
علیرضا بوستانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، مرکز علم و فناوری پیشرانش نهاب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران
محسن حیدری - کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، مرکز علم و فناوری پیشرانش نهاب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران
علیرضا شریفی - کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، مرکز علم و فناوری پیشرانش نهاب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران

در این مقاله به مطالعه مشخصات آلاینده های مهم در موتور دیزل و بررسی روشهای کاهش آلایندگی پرداخته میشود. مباحثی در مورد دو رویکرد اصلی کاهش آلایندگی یعنی رویکرد قبل از تولید آلایندگی و رویکرد پس از تولید آلایندگی مطرح میشود. در رویکرد اول به روشهای پاشش سوخت توسط ریل مشترک، بازگشت گازهای خروجی (EGR)، زمانبندی متغیر سوپاپها (VVT) و احتراق مایلد و در رویکرد دوم به روشهای کاتالیست رقیق (LNC) NOx، کاتالیست ذخیرهساز (NSC) NOx، کاهش کاتالیستی انتخابی (SCR)، فیلتر ذرات معلق (DPF) و کاتالیست اکسیداسیون دیزل (DOC) اشاره میشود. سپس به تحلیل زمان و هزینه رویکردهای مذکور، بررسی تواناییها و محدودیت های هر روش و برهمکنش زیرسامانه ها، تاثیر آنها بر شرایط عملکردی موتور و ترکیب و چیدمان روشهای پسپالایش، پرداخته میشود. درنهایت با تحلیل عملکرد زیرسامانه های کاهنده، ترکیب جامعی پیشنهاد میگردد. در این ترکیب، زیرسامانه کاتالیست اکسیداسیون دیزل (DOC) برای کاهش CO و UHC در ابتدای سامانه، سپس زیرسامانه فیلتر ذرات دیزل (DPF) برای کاهش ذرات و درنهایت کاتالیست SCR برای کاهش NOx پیشنهاد میشود.

کاهش آلایندگی، موتور دیزل، کاتالیست، فیلتر، سامانه پس پالایش