حدیث کچویی - کارشناس ارشد، گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فواد صیادی - کارشناس ارشد، گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد کریمی زاده اردکانی - استادیار، گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مقدمه: ناهنجاری کف پای صاف یکی از ناهنجاریهای شایع در اندام تحتانی است و به دلیل اهمیت بالای کف پای صاف بهعنوان نقطه اتکا بدن و تاثیرگذاری این نقطه بر عملکرد این احتمال وجود داردکه ناهنجاری کف پای صاف بتواند بر عملکرداندام تحتانی و تعادل فرد اثر منفی بگذارد. لذا در این تحقیق به مقایسه قابلیت رسش در تست تعادلی وای در افراد دارایکف پای صاف و طبیعی پرداخته شده است. روش کار: ۵۲زن با دامنه سنی ۱۸تا ۲۳سال انتخاب و به صورت هدفمند دردو گروه ۲۶نفری دارای کف پا صاف و کف پای طبیعی قرار گرفتند. از هر دو گروه تست تعادل وای در هر سه جهت قدامی،خلفی-خارجی و خلفی-داخلی گرفته شد و نتایج با طول اندام تحتانی نرمال شدند. در نهایت به منظور بررسی تفاوت بینگروهی با توجه به ترمال بدن داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین دو گروهدر فاکتور تست تعادل وای در جهات خلفی-داخلی و خلفی-خارجی و همچنین نمرات ترکیبی این تست بین دو گروه تفاوتمعناداری وجود دارد ولی در جهت قدامی بین دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهشنشان داد که ناهنجاری کف پای صاف میتواند بر تعادل افراد تاثیر منفی بگذارد لذا پیشنهاد میشود در بررسی این افراد وهمچنین هنگام طراحی پروتکلهای تمرینی به تعادل این افراد توجه ویژه شود.

تعادل، ثبات وضعیتی، کف پای صاف، پاسچر