عبدالصالح زر - Ph.D. Exercise Physiology, Associate Professor, Sport Science Department, Faculty of Literature and Humanities, Persian Gulf University, Boushehr, Iran
فاطمه رضایی - MSc Student in Sport Management, Sport Science Department, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Allameh Tabatabai University,Tehran, Iran
حمیدرضا صادقی پور - Ph.D. Physical Education and Sport Sciences, Assistant Professor, Sport Science Department, Faculty of Literature and Humanities, Persian Gulf University, Boushehr, Iran

مقدمه: فعالیت بدنی یکی از عواملی است که می تواند در پرورش جسم و شکوفایی ابعاد مختلف شخصیت افراد جامعه موثر بوده و نقش مهمی در سلامت جامعه داشته باشد هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثر بخشی فعالیت بدنی و ورزش بر سلامت عمومی و امید به زندگی سربازان است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی همبستگی می باشد. تعداد ۲۰۰ سرباز به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری از میان سربازان یک پایگاه نظامی انتخاب شدند. سربازان بر اساس میزان فعالیت ورزشی در هفته به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم بندی شده و پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-۲۸) و امید به زندگی اشنایدر را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد (۰/۰۵ >P). یافته ها: نتایج نشان داد سربازان فعال نسبت به سربازان غیرفعال در خرده مقیاس های نشانه های جسمانی (۰/۰۰۱ P=)، اضطراب و بی خوابی (۰/۰۰۱ P=)، اختلال در کارکرد اجتماعی (۰/۰۰۱ P=)، افسردگی (۰/۰۰۱ P=) و نمره کلی سلامت عمومی (۰/۰۰۱ P=) نمره پایین تری کسب کرده اند؛ اما تفاوت معنی داری بین نمره امید به زندگی، بین دو گروه وجود نداشت (۰/۵۵۶ P=). بحث و نتیجه گیری: در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد سربازان فعال دارای سلامت عمومی بالاتری هستند. موضوعی که می تواند در جهت برنامه ریزی مسئولین پادگان ها جهت افزایش و ارتقاء برنامه های فعالیت بدنی و با هدف توسعه سلامت سربازان مورد استفاده قرار گیرد.

General Health, Life Expectancy, Physical Activity, Soldier, امید به زندگی, سرباز, سلامت عمومی, فعالیت بدنی