افسانه شهرکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، فرآورده های چندسازه چوب، دانشگاه زابل، ایران
بابک نصرتی ششکل - استادیار، گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع-طبیعی، دانشگاه زابل، زابل
رحیم محبی گرگری - مربی گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل
مجید عبدوس - دانشیار گروه شیمی، دانشکده مستقل شیمی، دانشگاه امیرکبیر، تهران

این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر نانو ذرات رس و مقدار ماده سازگار کننده روی ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چندسازه چوب پلاستیک حاصل از آرد چوب تاغ/ پلی پروپیلن انجام گردید. بدین منظور، آرد چوب تاغ با نسبت وزنی ۵۰ درصد با پلی پروپیلن مخلوط گردید. مالئیک انیدرید پلی پروپیلنی به عنوان سازگار کننده در دو سطح ۰ و ۳ درصد و ذرات نانو رس در سه سطح ۰، ۲ و ۴ درصد به عنوان پرکننده مورداستفاده قرار گرفتند. فرآیند اختلاط مواد در داخل دستگاه اکسترودر انجام شد و نمونه های آزمونی با استفاده از دستگاه قالب گیری تزریقی ساخته شدند. سپس آزمون های مکانیکی شامل خمش، کشش و ضربه و آزمون های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت مطابق با استانداردهای ASTM بر روی نمونه ها انجام گرفت. جهت بررسی نحوه عملکرد ماده سازگار کننده از طیف سنجی (FTIR) استفاده گردید. مطالعه ریخت شناسی نانو چندسازه ها با استفاده از آزمون اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) انجام گردید. نتایج نشان داد که با افزودن مقدار نانو رس تا ۴ درصد، خواص فیزیکی و مکانیکی بهبود یافت، اما مقاومت به ضربه کاهش یافت. همچنین با افزودن ماده سازگار کننده خصوصیات مکانیکی و فیزیکی بهبود یافت. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که با افزودن سازگار کننده مقدار گروه های هیدروکسیل در اثر پیوند با مالئیک انیدرید و تشکیل گروه های استری کاهش یافت. همچنین بررسی ریخت شناسی نانو چندسازه به کمک روش پراش اشعه ایکس نشان داد که توزیع ذرات نانو رس درزمینه پلیمری از نوع بین لایه ای بوده و با افزایش مقدار نانو رس، فاصله بین لایه ها افزایش می یابد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز حاکی از بهبود در فصل مشترک بین الیاف و ماتریس پلیمری با افزودن سازگار کننده بود.

انیدریدمالئیک پلی پروپیلنی, چوب تاغ, خواص مکانیکی و فیزیکی, نانو ذرات رس, چندسازه چوب پلاستیک