محمد داوود حمیدی - کارمند

کاربرد موضوع مشارکت در شهرسازی مفهومی تا حدی متفاوت نسبت به سایر موضوعات است. مرز بین مفهوم شهرسازی مشارکتی و سایر انواع مشارکت، مانند مشارکت اجتماعی و سیاسی را میتوان درتوجه این نوع مشارکت به محیط مسکونی و مکانی خاص بیان کرد. بازآفرینی شهری سیستمی را شکل می دهد که فنون و نهادها دانش، خاصی را به خدمات مختلف اکوسیستم اعم از آب، انرژی و مواد بهتنوع زیستی و آب وهوا مرتبط می کند. همچنین باتوجه به تحولات شهری می تواند ریزسیستم های یک بخش را با تلاش برای دستیابی به تغییر کلی در مناطق شهری ترکیب کند. چنین رویکردی، ایدهایبرای تحرک بالقوه قدرتمند به منظور تحولات پایدار شهری در مقیاس بزرگ ارائه می دهد. این پژوهش به صورت تحلیل محتوا از نوع توصیفی بوده و به روش کتابخانه ای انجام شده است. با بررسی اسناد ومنابع معتبر تحلیلی به تبیین نقش مشارکت مردم در توسعه پایدار شهری پرداخته شد. نتایج نشان داد دید جامع و یکپارچه داشتن و انجام مجموعه اقداماتی که به حل مسائل شهری بینجامد، در حیطهبازآفرینی شهری محسوب می شود. این اقدامات باید به گونه ای صورت گیرد که بهبود دائمی در شرایط اقتصادی، اجتماعی ، کالبدی و زیستمحیطی بافتی که دستخوش تغییر شده را به وجود آورد. لازم هبازآفرینی شهری پایدار، همکاری مردم، نهادهای مربوطه و متخصصین حوزه بازآفرینی برای دستیابی به توافق عمومی است.

مشارکت مردم، توسعه شهری، توسعه پایدار، بازآفرینی.