محمد بافقی زاده - استادیار گروه جغرافیا، تهران، ایران
زهرا ساکی - کارشناسی ارشد رشته جغرافیا، دانشگاه پیام نور، واحد اهواز

شهرنشینی با ایجاد گسترده ترین دستکاری های بشری در چهره طبیعی زمین، شرایط زندگی ساکنان شهری را درمعرض تهدید و نابودی قرار داده است. امروزه گسترش فیزیکی روز افزون و بدون برنامه ریزی شهرها، رشد بی رویه جمعیت،توسعه اقتصادی و نیز مهاجرت روستانشینان به شهرها، باعث پیدایش و تداوم مخاطرات عظیم زیست محیطی و اجتماعی وکاهش کیفیت زندگی جوامع شهری و غیر شهری شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیرات ناشی از توسعه فیزیکی برمحیط زیست شهری انجام گرفته است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا در گروه تحقیقات توصیفی-پیمایشی قرار دارد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بود که براساس اهداف پژوهش و با استفاده از مبانی نظری موجود در زمینهاثرات زیست محیطی توسعه شهری تهیه شد. یافته های تحقیق بیانگر این است که با وجود سهم هر یک از آسیب هایزیست محیطی در تحلیل معیارهای پایداری و اثرات زیست محیطی توسعه شهر اهواز، میتوان گفت آلودگی آب، آلودگیخاک و آلودگی صوتی در ناپایداری زیست محیطی شهر اهواز نقش مهمی را ایفا می کنند. این بررسی ضرورت توجه بیشتربه مدیریت و بازیافت پسماند توسعه و بهبود شبکه فاضلات شهری، ارتقای فضای سبز شهری و نیز اقدامات بیشتر جهتکاهش اثرات زیست محیطی توسعه شهری را بیان می کند.

ارزیابی، توسعه فیزیکی، محیط زیست شهری، شهر اهواز