علی مقدم زاده - استادیار دانشگاه (گروه روان شناسی و علوم تربیتی ، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مهدی رحیم زاده - دانشجوی دکنری روانشناسی ورزش ( گروه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
حسن غرایاق زندی - استادیار دانشگاه (گروه رفتار حرکتی و روان شناسی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای مغز بر زمان واکنش، رفتار خیرگی و پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی ۱۶ تا ۲۲ سال بودند که در مجموع ۲۴ نفر انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه ۱۲ نفری (گروه تحریک tDCS و شم) تقسیم شدند. مطالعه شامل مراحل پیش آزمون- پس آزمون- یادداری اول- آزمون فشار و یادداری دوم بود. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان به اجرای ۱۰ پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند و همزمان رفتار خیرگی و عملکرد آن ها ثبت شد. دوره تمرینی شامل ۶ جلسه بود. مرحله پس آزمون و یادداری اول مشابه با پیش آزمون و با اختلاف ۲۴ ساعت از همدیگر صورت گرفت و آزمون تحت فشار ۴۸ ساعت پس از یادداری اول و مرحله یادداری دوم نیز ۴۸ ساعت پس از آزمون فشار انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون پیگردی بنفرونی استفاده شد و از آزمون تی مستقل برای مقایسه گروه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای مغز ( tDCS) تاثیر معنی داری بر زمان واکنش، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد تحت شرایط استرس زا دارد.

تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای مغز، زمان واکنش، رفتار خیرگی، عملکرد، شرایط استرس زا