محمد مهدی رحیمی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری

فضاهای عمومی مهم ترین بخش شهر را تشکیل می دهند. یکی از این فضاها، پیاده راه ها هستند. پیاده راه محل بروز حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری است؛ از این رو شناسایی عوامل موثر بر فضای پیاده راه ها و طراحی مناسب و گسترش آن ها باعث غنی تر شدن زندگی و تعاملات اجتماعی می شود. یکی از عواملی که می تواند باعث افزایش سطح تعاملات شود، حرکت عابر پیاده در فضای شهری است. هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر قابلیت پیاده مداری فضاهای شهری برارتقاء تعاملات اجتماعی شهروندان در این فضاهای شهری است . پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی – تحلیلی (پیمایشی ) می باشد. بر اساس اسناد و مدارک کتابخانه ای، سایت های اینترنتی ومطالعات میدانی بوده است و همچنین در نهایت به تحلیل میزان قابلیت پیاده مداری خیابان منطقه ۳ شهر شیراز در جهت تعاملات اجتماعی آن پرداخته می شود. این مطالعه نشان می دهد که خیابان های منطقه ۳ شهر شیراز فاقد هرگونه قابلیت پیاده مداری می باشد و نمی تواند نقش موثری در تعاملات اجتماعی آن داشته باشد

تعاملات اجتماعی، پیاده مداری ، منطقه ۳ شهر شیراز.