نوید ملارمضانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
امیر راستی - دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمدحسین صادقی - استاد، مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
بهزاد جباری پورر - استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران
مجتبی رضایی حاجیده - کارشناس ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران

با توجه به رشد فناوری در چند دهه گذشته، استفاده از فولادهای سخت گسترش یافته است. ماشین کاری این نوع فولادها به دلیل خواص ذاتی آن ها، با چالش های زیادی مانند سایش شدید ابزار وافت کیفیت سوراخ همراه است؛ بنابراین، کنترل فرآیند در تولید قطعاتی از جنس این فولادها از اهمیت به سزایی برخوردار است. به همین منظور برای یافت شرایط مطلوب ماشین کاری، در پژوهش حاضر با استفاده از فرآیند فرزکاری مارپیچ، بر روی فولاد سخت کاری شده D۲ سوراخ هایی ایجاد گردید. فولاد D۲ مورد آزمایش، تحت عملیات حرارتی خلا تا ۵۲ راکولسی سخت گردید. اینسرت های مورداستفاده از نوع کاربایدی با روکش TiCN انتخاب گردیدند. سرعت برشی به عنوان مهم ترین پارامتر روی سایش ابزار در ۵ سطح تغییر داده شد. نرخ پیشروی و عمق برش نیز ثابت و به بزرگی ۰/۱و ۰/۰۵ تنظیم شدند. هرکدام از آزمایش۴ها بار تکرار شد و درمجموع ۲۰ آزمایش انجام گرفت. ماشین کاری در حالت خشک صورت گرفت. خروجی های مورد مطالعه شامل سایش ابزار و زبری سطح سوراخ بودند. سایش ابزار توسط میکروسکوپ ابزارسازی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش سرعت برشی در این نوع فولاد سخت، زبری سطح کاهش می یابد؛ اما در مقابل، سایش ابزار به مقدار قابل توجهی افزایش یافت

فرزکاری مارپیچ، فولاد سخت، سایش ابزار، زبری سطح