محمد غفرانی - دانشیار،گروه صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
غلامحسین معنوی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه صنایع چوب، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
سید احمد میرشکرائی - استاد گروه شیمی، بخش علوم، دانشگاه پیام نور

در این تحقیق، مقاومت به چسبندگی (آزمون خراش- نوارچسب Cross-Cut) رنگ های شفاف سیلر- کیلر و سیلر- نیم پلی استر، و با توجه به درصدرطوبت، در گونه های چوبی راش (Fagus orientalis)، ملج (Ulmus smontana)، توسکا (Alnus glutinosa) و نوئل (Picea  glauca) مورد مطالعه قرارگرفت. تخته هایی به ابعاد ۱۲×۱۱۰×۵۵۰ میلی متر از قسمت برون چوب و از تخته مماسی تهیه شدند و به مدت یک ماه با رعایت اصول روش های چوب خشک کنی در هوای آزاد قرار گرفتند. سپس برای متعادل سازی رطوبت، به طور مجزا برای رسیدن به رطوبت ۸، ۱۲ و ۱۵% در سه اتاق کلیما قرار داده شدند. تمامی سطوح نمونه ها با استفاده از پیستوله رنگ کاری شدند و آزمون های مقاومت به خراش بر روی آن ها انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار مقاومت به خراش، با درصد از دست دادن چسبندگی ۴/۱۰%، مربوط به رنگ سیلر- نیم پلی استر استفاده شده بر روی گونه ی چوبی ملج با رطوبت ۸% و کمترین مقدار مقاومت به خراش با درصد از دست دادن چسبندگی ۶/۵۳%، مربوط به رنگ سیلر- کیلر استفاده شده بر روی گونه ی چوبی نوئل با رطوبت ۱۵% بوده است.

مقاومت به چسبندگی, رنگ های شفاف, گونه ی چوب, سیلر, کیلر, نیم پلی-استر