اصغر اخوی
جواد علی محمدی

انسان موجودی تربیت پذیر و قابل تغییر است. تربیت عبارت است از هدایت و رشد همه جانبه ی شخصیت فرد که شامل ابعاد مختلف جسمانی، شناختی، عاطفی، رفتار فردی و رفتار اجتماعی می شود. در این مقاله نقش خانواده در شکل گیری بعد رفتاری شخصیت کودک و نوجوان و برخی عوامل دخیل در آن از جمله دوستان، هم سالان و انتخاب دوست مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. همچنین اهمیت و جایگاه خانواده و نیز ارتباط متقابل کودک و نوجوان با آن تحلیل، بررسی و توصیف شده است. از دیدگاه اسلام (آیات و روایات) علاوه بر مهم شمردن نقش خانواده و سایر عوامل، نقش هم سالان و دوستان ازجایگاه ویژه ای برخوردار است. نوع دوستان و هم سالان و نوع اعتقاد، فرهنگ و رفتار آنها در سعادت و شقاوت کودک و نوجوان موثر هستند.

نقش, خانواده, رشد, شخصیت, کودک, نوجوان, رفتار